pijn

pijnlijk zijn de herinneringen
het zit hem in grote maar ook in de kleine dingen.
werken en verwerken aan het verleden
en aan het heden.
maar ach soms valt het allemaal niet mee
zegt mijn hoofd mijn lichaam even ik stop ermee
ik wil even niet meer denken aan toen
ik wil het even niet meer voelen nee niet meer doen
letterlijk uitgeschakeld lig ik dan op de bank
met pijnen overal in mijn lijf
mijn handen mijn benen overal voelt het stijf
lichamelijk is er natuurlijk ook een oorzaak gevonden
en een naam aan verbonden
posttraumatische dystrofie daar komt het op neer
maar er is natuurlijk nog veel meer
de stress zorg natuurlijk wel soms voor een wankel evenwicht
dat ik wel eens voor dit moment zwicht
en krijg ik dan grip op dit moment
dan is het net of het een seintje door mijn hele lichaam zend
van stop nu is het even genoeg geweest
even uit met de pret uit met het feest
een trap op de rem stapje terug
na die momenten pak ik de draad dan wel weer op
en gaat het wel heel vlug
de pijn in mijn benen en mijn lijf zal altijd blijven
de rolstoel altijd nodig
maar ik ga ervoor
dat de stress van vroegere dingen minder gaat
worden door therapie en alle dag hulp
zodat het straks is overbodig
dat de stress niet meer zo'n impact heeft op mijn
doen en laten
dat de stress gedeeltelijk mijn lichaam mag verlaten
geholpen door mijn therapeuten
1x in de week en elke dag
hoop ik daar te komen
ja dat ik de top bereiken mag

karin