moe op het moment

moe op het moment slepen we ons de dagen door
mijn man ziek ik die op mijn tenen loopt
nee bepaald niet makkelijk hoor
de onzekerheid van wat er aan de hand kan zijn
is het een tia of toch iets anders gewoon heel klein
we moeten het nog afwachten tot dinsdag tot er meer
uitsluitsel komt over wat er loos is
maar ik weet wel donderdag was het goed mis
daar lag hij ineens in de douche door zijn benen gezakt
en een gedeelte van zijn been en gezicht een ander gevoel
ja dat geeft je even een enorm gewoel
2 keer is de arts bij hem geweest nou dat was bepaald geen feest
als ze gestoord worden in hun nachtrust volgens hen voor iets wat
wel kan wachten tot dat de dienst van de eigen huisarts begint
dan word ik heel erg boos
ik bel toch niet zomaar
er is echt iets goed mis iets loos
ze wilde eerst niet komen en ons laten wachten tot 8 uur
dit maakte mij maar ook mijn man overstuur
we hebben erop gestaan dat ze kwam wel zo snel mogelijk
het was half zeven sóchtends toen het gebeurde
toen wij het gevoel hadden
dat het niet goed zat even treurde
maar we moesten aanpakken en sterk zijn
en voor ons opkomen even door de pijn
ook de huisarts onze eigen die later kwam nam het ons kwalijk dat we hadden gebeld
er was immers een arts geweest
er was toch al een diagnose voorspeld
nee dus dat was er niet en zij vond dat we om 8 uur direct contact op moesten nemen met onze eigen arts dat heb ik gedaan
kon ik niet weten dat ze als een viswijf voor me zou staan
waar is de tijd gebleven dat zij nog werkelijk hun beroep als arts
goed uitoefenden en er ook waren voor de patienten in tijden van nood
want dat was wat er aan de hand was
ik had inmiddels een gevoel in mijn lijf zo zwaar als lood
maar ik heb het er niet bij laten zitten
en ben aan het bellen geslagen
ik kon dit niet accepteren deze afwijzing zo te kakken worden gezet nee niet verdragen
men zegt altijd wees er op tijd bij met zulke klachten
dit wakkerde in mij aan al mijn krachten
ik ben vol op mijn doel afgegaan
en heb de huisarts gezegd een actie te ondernemen van onderzoeken
dat er een brief klaar moest staan
dat ik die op kwam halen die zelfde dag nog
ze protesteerde even maar regelde het toch
nu kan hij met enige spoed dinsdag gezien worden
op de tia poli bij ons ziekenhuis en krijgt dan
de nodige onderzoeken
ze gaan dan alles bekijken van alle kanten en hoeken
komen ze er daar niet uit dan heb je een ingang
om verder onderzocht te worden wat de oorzaak kan zijn
dat is in ieder geval prettig dan kan hij naar de cardioloog
want daar is hij bekend de kortste klap dat is wel fijn
nu hebben we een opening na lang te hebben moeten vechten en strijden
komen er eindelijk andere tijden
wij laten niet meer met onze gezondheid sollen
nee uit met de pret niets meer te dollen
dit is serieus en moet ook zo worden gezien en behandeld
door haar
wat ze deed maakte een soort van machine in me waar
op de automatische piloot ging ik op mijn doel af en het is me gelukt
en weet de weg nu te bewandelen
ook al vond ze dat niet fijn

ik wil niet die onzekerheid hebben dat we niet goed hebben gehandeld
geen dingen over het hoofd zien geen onodige pijn
maak ik me zorgen ja best wel heel veel
het maakt me boos die lakse houding
en erger me daaraan groen en geel
de volgende keer als dit weer mag gebeuren zijn we direct welkom
in het ziekenhuis op de eerste hulp
dat hebben ze gezegd
ik ga dus niet meer de huisarts bellen dan
dat hebben we samen afgesproken en is nu weerlegd

gezondheid je moet er zo zuinig op zijn daar kun je de lakzigheid van haar niet bij gebruiken nee dat voelt beslist niet fijn het ziekenhuis zei ook dat hij direct had moeten komen voor onderzoeken om het vast te kunnen stellen
nu is het misschien te laat ik had hun meteen mogen bellen
we zullen dinsdag afwachten en hopen dat het meevalt en het iets anders is geweest
maar we zullen zeker nog een gesprek met de huisarts hebben en reken er maar op dat wordt geen feest wel netjes en beleefd maar wel zoals wij er over denken
dat ze totaal er geen aandacht aan wilde schenken en dat voor een arts in opleiding
dan maak je grote fouten
die fataal kunnen zijn
gelukkig gaat het nu weer wat beter maar afdoen als tussen de oren
ach wat hoor je het vaak het maakt boos en doet vooral veel pijn
ik vraag me wel eens af hoe zij zich zou voelen als haar partner ineens languit
op de grond zou liggen en niet zou reageren
zou ze die theorie dan nog willen beweren of zou ze 112 bellen
en daar het verhaal vertellen en in het ziekenhuis
waarom zij wel dat is toch helemaal niet pluis
dan denk ik denk eens als een mens aan je patienten die nauwelijks bij je komen
of bellen dan moet dit je toch meer duidelijkheid verschaffen meer vertellen dat er werkelijk iets ernstig mis is en dat er gehandeld moet worden
door haar
nee het voelde niet goed ze heeft echt afgedaan heel erg naar

ik weet nu dat ik altijd het ziekenhuis kan bellen
en er heen kan gaan
en ze altijd voor ons klaar zullen staan dat is mij en mijn man toegezegd
en ook op schrift weergelegd
het komt dus goed mocht het weer gebeuren
direct naar het ziekenhuis en niet langer treuren

ik moest dit even kwijt even van me afschrijven
brrr wat een dag is het geweest
even andere gedachten
het is een heel verhaal als een ander het leest
sorry daarvoor
het lucht me op om er over te schrijven
ik hoop dat dat zo zal blijven

liefs karin