donderdag 15 oktober 2009
opkrabbellen en verder gaan
weten er niet meer alleen voor te staan
steeds een stukje verder in het verwerken van het verdriet
er zijn er nu meer die mijn angst mijn onzekerheid mijn
voorzichtigheid ziet
nu nog 20% maar op naar de 100
dat kan ik wel aan
om nu niet in paniek in mijn binnenste te staan
20% meer op dit moment niet
maar eens dan kom ik daar uit
naar die 100%
dat is de dag dat het klaar is mijn
droom op alle verwerking is geschied
dat die dag nu nog niet daar is
dat weet ik maar al te goed
maar ik houd altijd nog moed
liefs karin
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten