woensdag 18 november 2009
langzaam kruip ik uit mijn dissosiatie
Langzaam kruip ik uit mijn dissosiatie
ik heb de afgelopen anderhalve week een diss gehad
niets intereseerde me nog ik was het helemaal zat
kon mijn ene voet nog niet voor de ander doen
mijn voet deed pijn ik paste geen enkele schoen
dat een dissosiatieve stoornis zolang zou kunnen duren had ik nooit gedacht
ach het moest er eens van komen wat had ik dan verwacht
na al een hele tijd bezig te zijn voelde ik maar weinig verdriet en pijn
maar getriggerd door een vreselijke kamer
kwam daar dan de man met de hamer
niks kon ik meer uitbrengen uitgeblust
mijn brandje was met water gesust
daar lag ik letterlijk in de ambulance op weg naar het ziekenhuis
dit keer was het heftig totaal niet pluis
aanval na aanval volgde zich op ik kon er niet meer tegenop
nu heel langzaam aan kruip ik weer uit dat dal omhoog
veeg mijn tranen weg maak mijn wangen droog
de zon kan ik langzaam weer zien schijnen
langzaam gaan de wolken weg zijn ze aan het verdwijnen
een komt die dag waar ik nu nog alleen van kan dromen
om daar te staan naar die gewenste vrijheid te komen
met mijn hulp die er altijd voor me is
mijn therapeut
en alle lieverds hier om me heen
voel ik me minder alleen
weet dat ik met mijn verdriet en pijn
er toch ook veel voor de ander wil zijn
uit ervaring weet ik dat je je zo afgesloten kunt voelen
met zijn allen een dat is wat ze met voor elkaar er zijn bedoelen
ik wil daar graag een van zijn
om een ander ook te helpen met zijn of haar verdriet en pijn
liefs karin
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Nou, nou meisjelief,
BeantwoordenVerwijderendat is niet mis geweest.
Wat dapper, dat je dit
hebt kunnen doorstaan.
Nu gaat vast alles sneller opwaarts.
Want er zal veel zijn verwerkt.
Dag dappere strijder!
Jij komt bovenaan
te staan!
Alle liefs,
Mies.
lieve mies
BeantwoordenVerwijderenaltijd weet jij me weer te verassen met je
lieve berichten
het is even heftig geweest maar ik weet zeker dat ik weer uit dat dal zal klimmen
en op zal staan om door te gaan
ik heb inderdaad veel moeten inzien maar ben er ook een stuk verder meegekomen
en het vertrouwen is er alleen maar meer door geworden
dat ik nu de kans krijg om er het beste van te maken
ook al duurd het nog even
ik weet dat er meegekeken wordt en dat er steun en hulp gegeven wordt
door iedereen
en mijn vertrouwen
eens dan zal er de dag zijn dat we kunnen zeggen het is gedaan het is klaar het is af
beiden op die top
dat zou zo'n geweldig cadeau van het leven zijn
waar we zo ons best voor hebben gedaan
jij ik wij gaan ervoor
en zullen er komen hoor
ik hoop dat het met jouw ook mag gaan
na al die zware momenten die inzichten
ook niet niks
ik wens je zo toe dat je ook mooie momenten mag beleven
een daarvan heb je kort geleden gehad
en wat waren ze prachtig de foto's
lieve mies samen zetten we hem op
op weg naar die mooie berg top
liefs van mij voor jullie
allebei
liefs karin en natuurlijk marcel
xxxx van mij karin
Dag lieverd,
BeantwoordenVerwijderenHoe gaat het inmiddels?
Ik moet veel aan jullie denken.
Het is allemaal zo ingrijpend wat er gebeurt.
De strijd blijft maar doorgaan.
Maar ook jij zal de kracht krijgen,
om over alles heen
door te groeien.
En tot volledige ontplooing te komen.
Hoe is het met schilderen?
Heb je er nog aan kunnen werken?
Heel veel goede moed stuur ik jullie mee
met dit bericht.
Alle liefs
van Mies.
p.s. ik weet niet of je de berichten van M.
op mijn blog hebt meegekregen.
Ze heeft het zwaar te verduren gekregen in Zwl.
Ik was van plan je te mailen,
maar dat gebeurt nog, hoor!
lieve mies
BeantwoordenVerwijderendank je wel voor je berichtje hier
het gaat wel weer een beetje met ons hoor
met marcel gaat het inmiddels heel goed
hij is weer aan het werk en dat gaat prima
wel soms nog erg moe en hij moet elke week nu naar de trombose dienst met die andere medicijnen
omdat er toch een tia is geweest en hij nog zo jong is zijn ze bang voor herhaling
en daarom die hoge dosis medicijnen
voor bloedverdunning en voor het cholesterol
gelukkig zijn er niet zo veel bijwerkingen
als met die andere medicatie
met mij gaat het op dit moment wel weer een beetje hoor ik ben weer een beetje aan het opklimmen uit dat grote dal waar ik in beland was
ik had het helemaal gehad en zat er totaal doorheen
nachten herbelevingen nachtmerries
en continu wakker met angsten
ik kon gelukkig wel bij de hulpverlening terecht en mijn andere hulp
en ik heb nu om te kunnen slapen
temazepam
af en toe
en dat helpt me wel om dan in te slapen
en ook door te slapen
maar ook niet altijd
maar een begin van een rustiger tijdperk is aangekomen
ik wil ze ook niet zomaar gebruiken want ook deze inzichten en herbelevingen zeggen me
wat er speelt en gespeeld heeft en waar ik aan moet werken
dus ergens wel goed
alleen geen prettig gevoel
maar ik kom er wel hoor eens dan zal ik die vlinder zijn vrij om uit mijn cocon te kruipen en naar de vrijheid te vliegen
boven op die pracht bergtop
ik kan niet wachten
als alles is ingezien alles is beleefd zal die tijd er komen
we blijven vol houden he mies
eens komen we er samen slaan we ons er doorheen
en ik weet ook dat jij het nu heel moeilijk hebt mijn gedachten zijn ook bij jouw
mijn kaarsje brand voor jullie
mijn teken dat ik aan jullie denk
maar dat doe ik zowiezo wel
wat jammer dat m zich zo rot voelt
ik hoop zo dat het beter mag gaan
dat m opknapt en het weer aankan
konden we maar wat doen
om m op te fleuren
ik hoop dat alles weer ten goede zal keren daar
wens je alle goeds liefs en warmte en kracht toe
en weet dat ik altijd aan je denk
en die mail maak je daar maar niet druk om die komt wel wanneer jij er aan toe bent
liefs dikke knuffel van mij
karin
Lieve Karin.
BeantwoordenVerwijderenZojuist had ik hier een uitgebreide reaktie geschreven.
Maar toen ik het ging verzenden verdween alles.
Ik was via firefox, omdat Internet Explorer het niet meer deed.
Volgende keer beter.
Moet ik dus nog uitzoeken.
Ben nu te moe om opnieuw te schrijven.
Ik stuur volgende keer wel een mail, hoor!
Alle liefs en goeds van hier.
xjes van Mies.